Od Soldiera

Przemierzając opustoszałe ulice miasta Inception zastanawiam się , czy jeszcze kiedyś wrócę do swojego starego życia, do domu i do rodziny.Lecz przez to co zrobiłem to miasto jest moim domem, a ci nieliczni ludzie których spotykam można od biedy uznać za moją rodzinę.Z rozmyślań wyrwał mnie głośny huk.Nie namyślając się długo pobiegłem w kierunku z którego nadleciał ów dźwięk.Gdy dotarłem na miejsce zobaczyłem co spowodowało hałas,ziemia rozstąpiła się tworząc rozpadlinę szeroką na jakieś 5 metrów i na tyle głęboką żeby nie było widać dna.
-Kolejna.-pomyślałem-Tu zaczyna się dziać coś podejrzanego.-
Już miałem odejść gdy usłyszałem wołanie o pomoc.Gdy podszedłem na krawędź rozpadliny okazało się że jakieś półtora metra pode mną na jakimś wystającym pręcie wisi dziewczyna.Pomogłem jej się wydostać i jako tako doprowadzić do porządku.Już miałem odejść gdy odezwała się.
-Dzięki za ratunek,gdyby nie ty została by po mnie tylko mokra plama na dnie tego wąwozu.-Powiedziała-Jak masz na imię?-
-Możesz mówić do mnie Soldier-odparłem
-Miło mi cię poznać.Jestem Lili-Przedstawiła się-Od dawna jesteś w mieście?-
-Wystarczająco długo żeby wiedzieć że nie wtyka się nosa w nieswoje sprawy-
-Nie jesteś zbytnio rozmowny,co?-
-Słuchaj robi się ciemno a ja nie mam ochoty użerać się z jakąś małolatą-
-To może znajdziemy jakieś miejsce na nocleg i porozmawiamy?-
-Ja nie znam ciebie a ty nie znasz mnie najlepiej będzie jeśli każde z nas pójdzie w swoją stronę-
Zacząłem się odwracać kiedy ona prawie płacząc powiedziała
.-Ale..-
-No cóż-przerwałem jej-Powodzenia
Odwróciłem się i pobiegłem w swoją stronę nie oglądając się.